Jesień młodości

Elie Wiesel napisał o jej książkach, że mają szczególny wdzięk i szczególną treść. Niewielu potrafi, jak Miriam Akavia, pisać o żydowskich dzieciach w latach wojny i zagłady. Niewielu potrafi równocześnie odkrywać i ukrywać ich ból oraz śmierć. Proza Miriam Akavii pozwala choć trochę zbliżyć się do koszmaru gett i obozów zagłady, pozwala pojąć, czym był strach i niepewność jutra w czasie wojny. Jest to świadectwo tym bardziej porażające, że pisane z perspektywy młodej dziewczyny.

Pierwsza część "Jesieni młodości" to wspomnienia o Jurku, bracie Miriam, który wojny nie przeżył, a druga — o Miriam właśnie, która w książce przybrała imię Ania.

Miriam Akavia — znana pisarka izraelska, urodzona w Krakowie, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. W okresie wojny miesiąc przeżyła na "aryjskich papierach" (opowiada o tym w pierwszej części "Jesieni młodości"), potem przebywała w krakowskim gettcie, a następnie w obozach koncentracyjnych: Płaszów, Auschwitz, Bergen-Belsen. W 1946 r. opuściła Europę. Mieszkała w Izraelu.

Jest autorką jedenastu książek — przełożonych na wiele języków — z których siedem ukazało się w Polsce: "Moja winnica", "Cena", "Galia i Miklosz", "Jesień młodości", "Urojenia", "Koniec dzieciństwa" i "Moje powroty". Za twórczość literacką i działalność społeczną otrzymała kilka nagród, m.in. nagrodę im. Janusza Korczaka (1985), nagrodę polskiej sekcji Stowarzyszenia Kultury Europejskiej, Nagrodę Premiera izraela (1995).